Solo en Malang

Het is half vijf 's middags terwijl ik dit schrijf in het Harris hotel te Malang. Omdat je zoveel ziet en doet raak je helemaal de dagen kwijt. Je moet echt goed nadenken wat je ook alweer hebt gedaan.

Volgens mij ben ik bij het reisverhaal nog in Yokjakarta. 's Morgens vroeg zijn we naar de Borobudur geweest. Een prachtige tempel. De gids heeft ons een gedeelte van de uitbeeldingen uitlegd. Als je alle tegels wilt bekijken ben je drie hele dagen kwijt. We mochten onze hand niet in de stoepa's doen om een boedha aan te raken en een wens te doen. Om de beelden te beschermen tegen slijtage is dit nu verboden.

Vanuit de Borobudur zijn we met paard en wagen naar een traditioneel dorpje gereden. Hier kregen we ook een rondleiding van de gids. We voelden ons net een stel chinezen in Giethoorn. We hebben een Koningsspin gezien, die daar in een heel groot wen hing. We hebben gezien hoe ze rijst zeven en hoe ze casavechips maakten. We hebben gezien hoe ze woonden en toen we het dorp verlieten kregen we allemaal de zegen mee van een 95-jarig vrouwtje.

Daarna ging het richting ons lunchadres. Naast het lunchadres was een zilverfabriekje. Hier maakten ze de mooiste sieraden, die in een gigantische winkel erachter werden verkocht. Guus heeft hier twee batikhemden gehaald en ik een stoepa.

's Avonds zijn Guus en ik met nog een stel naar een Ramayanaballet geweest. Dit was ook heel leuk om te zien. Gelukkig had onze gids van tevoren vertelt waar het verhaal over ging, anders hadden we er niets van gesnapt denk ik.

De volgende morgen zijn we Yokjakarta ingegaan met een betjak. Dit was zo super. We hadden wel met de fietsers te doen. Die zweetten zich dood. Maar een leuke fooi gegeven voor al dat harde werk. Via drukke wegen en rustige tussenweggetjes, waar je kinderen hoorde zingen in het schooltje zijn we richting het Paleis van de sultan gegaan. Ook hier weer een rondleiding en veel foto's gemaakt. 

Na het paleis naar een batikwinkel. Een echte sarong is nog best wel duur, dus die heb ik niet gekocht. Wel een loper voor op de tafel. Ik weet nog niet of ik die wel gaan gebruiken in Nederland. Buiten wachtte een fotografe op ons, die afdrukken had van ons allemaal in de betjak. We hebben ook allemaal de foto gekocht en ze was zeer blij. Nu kon dat ook makkelijk. Waar ze in Nederland bij een pretpark wel 10 euro voor een foto durven te vragen, betaal je hier omgerekend 1 euro 40 de foto. Dat is nog wel te doen.

Vanuit Yokjakarta vervolgens naar Solo gereden. Onderweg hebben we een vogeltjesmarkt aangedaan. Behalve vogels waren hier ook hondjes, vleermuizen, katten, slangen, cavia's e.d. te bewonderen.

Onderweg een heerlijke Javaanse maaltijd genuttigd. Daarna volgde er nog een voorstelling van een schimmenspel.

De nacht hebben we vervolgens doorgebracht in het Lor in Hotel in Solo. Een mooi hotel, maar ik vond dat vooral het kleine onderhoud wel wat beter kon. Gat in parketvloer, sommigen gasten hadden problemen met het sanitair en Ria heeft 's nachts ratten gehoord. Weliswaar niet in haar kamer maar toch. We hadden er wel een klein terras met tuintje bij en 's avonds was het net of je in de jungle zat met al die geluiden.

Gisteren hebben we grotendeels in de bus gezeten. We moesten van Solo naar Malang.We zijn wel eerst langs een grote markt gereden. We kregen een lekker ruikend doekje mee van de gids, die konden we voor onze neus houden zei ze. Want het vlees ligt daar gewoon, niet in de koeling. Als je goed vlees wilt moet je die nemen waar de vliegen op zitten,. Het vlees waar geen vliegen op zit is bewerkt met het een of ander. Nu heb je alles wel een keer gezien, de brommertjes en de kraampjes langs de weg, dus er werd veel geslapen. Nog wel een leuke stop gehad bij een banketzaak om koffie te drinken en lekkere dingen zoals spekkoek en lempur te halen. Gelukkig kwam er nog een heel mooi gedeelte wat de gids noemde het Oostenrijk van Java. Prachtig door de bergen gereden over slingerweggetjes. Knap hoor van zo'n buschauffeur.

We hebben een stop gehouden bij een wegrestaurant. Hier kon je naar beneden lopen, waar een meer lag. Deze eer hebben we aan de heren gelaten, je moet tenslotte ook weer omhoog.

Via deze weg kwamen via Batu in Malang. Batu is een vakantiedorp en voorstadje van Malang. Allemaal nog even gepind bij de Mandirie bank. De bijrijder, Usman, moest van de chauffeur in Batu boven op de bus klimmen om kapok te plukken, zodat wij dat konden zien. Hier was onze gids niet blij mee. De kapok zat onder de mieren en dat vond ze maar niets. Zo af en toe roken we gezellig een kreteksigaretje met de buschauffeur tijdens de stops.

Om half zes 's avonds aangekomen in Malang bij het Harris Hotel. De meeste gasten gaan vannacht naar de Bromovulkaan. Wij en nog vier anderen hebben besloten niet mee te gaan maar te genieten en een lekkere nachtrust en een vrije dag.

Vanmorgen na het ontbijt met z'n vieren naar een grote shopping Mall geweest met de taxi. Vanmiddag lekker gezwommen en straks om zes uur gaan we met z'n allen ergens eten.

Morgen vertrekken we naar Kalibaru. Het hotel daar is niet zo heel modern. We hebben daar geen internet of airco en de stroom valt geregeld uit wist de gids te vertellen. We krijgen hier ook geen kamer maar allemaal een klein huisje. Als er ergens gekko's rondrennen moet het daar zijn, ik ben benieuwd.

Dus waarschijnlijk de volgende keer een nieuw verhaal vanaf Bali.