Twee mooie dagen

We zijn inmiddels in Yogjakarta aangekomen en hebben onze koffer, en dus ook de laptop, terug.

Gisteren zijn we vroeg opgestaan en richting de Vulkaan Tangkuban gereden. Eerst langs enkele mooie wijken van Bandung waar ook nog woningen uit de koloniale tijd staan. Ook in Bandung weer veel verkeer en met name brommertjes. Maar ook fietsers zijn er te vinden. De president van Indonesie wil dat de mensen meer gaan fietsen, omdat dat gezond is. Bovendien is het de bedoeling dat iedereen zondag gaat sporten, fietsen is inmiddels hard op weg een geliefde bezigheid te worden en we moeten vele fietsers passeren. Racefietsen wel te verstaan.

De bus kan ons tot op een bepaalde hoogte brengen, voor het laatste gedeelte wordt onze groep met 3 kleine busjes naar boven gebracht. We krijgen de strikte mededeling van onze gids dat we over een uur weer worden opgehaald en dat we er dan ook moeten staan, omdat je anders weer een uur moet wachten.

Boven is het een drukte van belang, en er zijn ook veel kraampjes met allerlei koopwaar. Gebreide mutsen, sjaals en handschoenen in overvloed. Gelukkig hebben we geen last van de kou. We lopen allemaal in korte broek en t-shirt. Wij hollanders zijn wel kouder gewend. 

We hebben een kleine klim gemaakt om de vulkaan goed te kunnen zien. Er komt ook nog een rookpluimpje uit en het ruikt sterk naar zwavel.

Terwijl we langzaam terug lopen worden we natuurlijk aangeklampt door verkopers die ons ook van alles willen verkopen. Ansichtkaarten, wajanpoppen etc. etc.

We hebben een hele brave groep want we staan allemaal op tijd bij de afgesproken plek en de drie busjes komen ons ook weer stipt op tijd ophalen. Onze gids loost ons direkt weer de bus in om naar een theeplantage te rijden.

De theeplantages zijn schitterend. Helaas is het zondag en wordt er niet gewerkt. Maar we hebben geluk, we treffen toch nog een paar pluksters aan. De bus wordt aan de kant gezet en de hele groep maakt foto's.

Vervolgens gaat het naar de theefabriek waar we een rondleiding krijgen. Hier wordt nog thee gemaakt met machines die wel honderd jaar oud zijn. Onze gids, Johanna, kan ons alles over het proces vertellen en we weten nu waar we op moeten letten als we thee kopen. We hebben in ieder geval geleerd dat alle thee met smaakjes van afval van de theeplant wordt gemaakt, n.l. de takjes. Hoe grover de thee is hoe beter de kwaliteit en de prijs zal er ook naar zijn. Aan het einde van de rondleiding krijgen we allemaal een lekkere kop thee en we mogen allemaal een doosje thee meenemen. 

We gaan weer verder. Nu naar de warmwaterbronnen van Ciater. Het water is volgens mij 38 graden, je mag er maar tien minuten in blijven en dan moet je je afspoelen met koud water. Dit mag je later nog een keer herhalen, maar twee keer is de max. Bovendien wordt het afgeraden aan hartpatienten, diabetici en astmapatienten. En inderdaad de tweede keer dat ik in het water zit, merk ik dat je een beetje benauwd wordt. Tien minuten hou je ook echt niet uit in dat warme water. Nog even in het zonnetje gezeten en toen maar aangekleed want de lunch stond klaar.

Toen we terug reden naar Bandung was er langs de kant van de weg een bruiloft. De gids vertelde ons dat iedereen welkom is op de bruiloft en dat je ook mee mag eten als je dat wilt. Nu hadden we net gegeten en vonden we dat wel iets te ver gaan. We hebben wel foto's gemaakt van en met het bruidspaar en een van onze medereizigers heeft zelfs even meegedanst op het podium.

Terug in Bandung blijkt het hele verkeer vast te zitten, waardoor we tamelijk laat in de middag terug zijn in het hotel. Toch nog maar even gezwommen in het zwembad wat overigens zeer koud water bevatte. Toen douchen en eten en op tijd naar bed. We worden morgen om vijf uur gewekt omdat we met de trein van 7 uur naar Yogjakarta gaan.

Vroeg uit de veren dus en vanmorgen om precies 7 uur vertrok de trein. We zaten luxe 1e klasse. De gids had een lunchpakket geregeld in het hotel, want de treinreis duurt 7 tot 8 uur. Onderweg kon je nog wel koffie bestellen of achter in de trein warm eten halen. Indonesische medereizigers zaten om half negen al aan de nasi. Het bord wordt na het eten gewoon op de grond gezet en wordt weer opgehaald.

We hadden een prachtig uitzicht vanuit de trein en hebben veel foto's gemaakt. Iets teveel want in de loop van de middag was de batterij van ons toestel weer leeg.

Er werden ongeveer vijf stationnetjes aangedaan onderweg en daar konden we snel even een sigaretje roken. De gids heeft ons nog even voorgedaan hoe we van het toilet gebruik moesten maken. Het was net als in Frankrijk een hurktoilet, alleen moest je tegen de muur leunen, want de trein schudde soms heftig.

Aangekomen in Yokgakarta stond onze bus al weer klaar en het leek de gids een goed idee om meteen naar de Prambanan tempels te gaan. Daar hebben we een rondleiding gehad van een gids. We moesten ook de tempel in. Nu zijn dat hele rara hoge trappen, dus we hadden al snel zere benen en bovendien waren we moe van de treinreis. Wij wilden eigenlijk het liefst na de Prambanan zo snel mogelijk naar ons hotel.

Aangekomen in het hotel kregen we weer een welkomstdrankje en werd er door twee danseressen een dansje opgevoerd. Dit was werkelijk schitterend om te zien. Het hele hotel is ook helemaal in Indonesische stijl. We hebben een schitterende hotelkamer met een veranda. De foto's volgens nog, we hebben onze batterij van het fototoestel nog niet opgeladen.

Lekker gedoucht en gegeten, nog wat gedronken in het hotel met de anderen en toen naar onze kamer, waar ik dit nu aan het schrijven ben. Ik zal zo enkele foto,s toevoegen. De foto's van de Prambanan en de hotelkamer volgen later. Die hebben we met de telefoon gemaakt.

Nou dat was het wel weer voor gisteren en vandaag. Morgen mogen we uitslapen tot half zeven en gaan we naar de Borobudur en een zilverfabriekje. Morgenavond gaan we naar een Ramayanavoorstelling. Dus tot morgen.